Γιατί πρέπει να στειρώνουμε τα ζώα συντροφιάς

Ενας βασικός τομέας δραστηριοποίησης των φιλόζωων είτε αφορά στα ζωοφιλικά σωματεία, είτε στους μεμονωμένους φιλόζωους/ες είναι η στείρωση των αδέσποτων ζώων. Τα οφέλη της στείρωσης: - Εξασφαλίζουμε την υγεία του ζώου προλαβαίνοντας σημαντικές ασθένειες όπως καρκίνο στα γεννητικά όργανα και άλλες ασθένειες που μεταδίδονται στη διαδικασία της αναπαραγωγής. - Παρατείνουμε το χρόνο ζωής του με αυτόν τον τρόπο. Η σκυλίτσα αποκτά πυομήτρα αν αναπαράγει και οδηγεί στην αφαίρεση της μήτρας μελλοντικά. - Περιορίζουμε τις διαθέσεις διαφυγής του ζώου “Αν διαφύγει θα έρθει σε επαφή με αδέσποτο ζώο, κινδυνεύει να πάρει κάποιες ασθένειες που μεταδίδονται με την επαφή. Μπορεί επίσης να το χτυπήσει αυτοκίνητο, να τραυματιστεί, να πέσει θύμα δηλητηρίασης. - Ένα αστείρωτο ζώο σε 5 χρόνια θα δώσει 5.000 απογόνους Με βάση κάποιες έρευνες που έχουν γίνει έχει διαπιστωθεί ότι αν αφεθεί ένα αδέσποτο ζώο, αστείρωτο να αναπαράγεται φυσιολογικά, το ίδιο το ζώο σε 5 χρόνια θα έχει αποδώσει 5.000 απογόνους. “Μερικά πεθαίνουν στη γέννα, άλλα από ασθένειες, άλλα από ατυχήματα και άλλα από δηλητηριάσεις. Γύρω στο 1/3 χάνεται από αυτούς τους λόγους. Με αυτόν τον τρόπο συνεχώς αναπαράγονται ζώα. Τόσο τα δεσποζόμενα που διέφυγαν, όσο και τα αδέσποτα” Στην Ελλάδα δεν έχει εδραιωθεί ακόμη η κουλτούρα των στειρώσεων γι’ αυτό και πολλές φορές όσες και όσοι πιάνουν ζώα για στείρωση αποφεύγουν να το λένε στους περαστικούς/ες που τυχόν ρωτάνε και αυτό γιατί πολλές φορές έχουν αντιμετωπίσει αρνητικές αντιδράσεις. Οι περισσότερες ενστάσεις αφορούν στην επέμβαση στη φύση των ζώων και στον κίνδυνο της τυχόν εξαφάνισής τους ή ακόμα και στο γεγονός ότι η σεξουαλική επαφή είναι χαρά που εμείς στερούμε από τα ζώα, στειρώνοντάς τα. Η αναγκαιότητα της στείρωσης των αδέσποτων ζώων έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο άνθρωπος τους έχει στερήσει το φυσικό τους περιβάλλον, με αποτέλεσμα να εξαρτώνται για την επιβίωσή τους αποκλειστικά από την δική μας φροντίδα. Τα περισσότερα αδέσποτα ζώα που γεννιούνται πεθαίνουν στους δρόμους από ασιτία, φόλες, αυτοκίνητα και μεταδιδόμενες μεταξύ τους αρρώστιες. Τα αρσενικά μάχονται πολλές φορές μέχρι θανάτου κατά την περίοδο αναπαραγωγής τους , ενώ αρσενικά και θηλυκά κολλάνε πολλές φορές aids της γάτας, λοιμώδη περιτονίτιδα, λευχαιμία και ρινοτραχείτιδα. Τα θηλυκά γεννάνε κάθε τέσσερις μήνες, γεγονός που συνιστά μεγάλη ταλαιπωρία γι’ αυτά και βλέπουν πολλές φορές τα περισσότερα μικρά τους να πεθαίνουν. Τα ζώα δεν λειτουργούν σεξουαλικά όπως ο άνθρωπος. Κάνουν σεξ μόνο κατά την περίοδο αναπαραγωγής τους, ενώ με τη στέρηση της σεξουαλικής επιθυμίας το ζώο δεν αντιλαμβάνεται την απώλεια. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα ζώα είναι υγιέστερα και έχουν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν στο δρόμο. Όσα ζώα και να στειρωθούν δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να εκλείψει ο αριθμός τους. Ίσα-ίσα χρειάζεται μεγαλύτερος αριθμός στειρώσεων, ενώ θα πρέπει στη διαδικασία να εμπλακούν και οι δήμοι όλης της χώρας με ειδικά προγράμματα στειρώσεων, σίτισης και κτηνιατρικής φροντίδας των αδέσποτων ζώων. Η δράση μας προς αυτή την κατεύθυνση δείχνει τον πολιτισμός μας και τη φροντίδα μας για τα αδύναμα αυτά πλάσματα, που η ανθρώπινη κοινωνία (φιλοσοφία, θρησκεία, καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής) τα έχει κατατάξει στα αντικείμενα και στα προϊόντα, ενώ στην πραγματικότητα είναι ενσυναίσθητα πλάσματα ίσης αξίας με τον άνθρωπο, που αξίζουν τον σεβασμό και την προστασία μας.

Πώς θα επιλέξουμε τον κατάλληλο για μας σκύλο

Γιατί υπάρχουν τόσο διαφορετικές ράτσες σκύλων; Από τα πιο μικρόσωμα toy μέχρι το Μολοσσό; Η εξέλιξη των σκύλων στο χρόνο εξαρτάται από : 1. Το νόμο της φυσικής επιλογής (κλιματολογικές συνθήκες, διατροφή, ανάγκη για επιβίωση) Άλλα χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει ο σκύλος που ζει σε μια ζεστή χώρα και άλλες σε μια ορεινή περιοχή. 2. Την επιλεκτική εκτροφή. Επιλέγονται χαρακτηριστικά ανάλογα με τη χρησιμότητα του σκύλου Σκύλος φύλακας Κυνηγετικός σκύλος Σκύλος συντροφιάς Μεγαλόσωμος, αθλητικός, δυνατά σαγόνια, ατρόμητος Δυνατή όσφρηση, ταχύτητα, να μην είναι κροτοφοβικός Μικρόσωμος, χαριτωμένος, ιδιαίτερο τρίχωμα ήρεμο, καλότροπο * *παρ΄όλο που πολλές φορές τα κακομαθαίνουν οι κηδεμόνες τους έχοντας τα σαν παιδιά. Επιλέγουμε σκύλο ανάλογα με τις ανάγκες μας. Μύθος : Ο μεγαλόσωμος σκύλος ΔΕΝ κάνει για σπίτι η διαμέρισμα. Είναι ένας από τους πλέον διαδεδομένους μύθους που κυκλοφορούν . Η αλήθεια είναι πως το μέγεθος από μόνο του δεν είναι κριτήριο . Όλα τα σκυλιά μπορούν και πρέπει να μένουν στο σπίτι του κηδεμόνα τους. Εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του σκύλου και τα χαρακτηριστικά της ράτσας του αν χρειάζεται περισσότερο χώρο και χρόνο για εκτόνωση. Υπερκινητικά μπορεί να είναι και μικρόσωμα σκυλιά όπως τα jack russel

ενώ σκυλιά όπως τα ποιμενικά είναι μεν δυνατά αλλά αργοκίνητα ζώα(προορισμένα να ακολουθούν αργά το κοπάδι τους).. Πολύ σημαντική είναι η εκπαίδευση του σκύλου και το πώς έχει μάθει να ζει.

Και για του λόγου το αληθές, η φωτογραφία του δικού μας ημίαιμου ποιμενικου, μεγαλόσωμου στα σίγουρα σκύλου, που ζει με ασφάλεια μέσα στο σπίτι μας και καταλαμβάνει το χώρο που παίρνει το κρεβάτι του...

Για να μεταφέρουμε με ασφάλεια τη γάτα μας

Μεταφορά γάτας με ασφάλεια Προσέχουμε το κλουβί μεταφοράς της γάτας μας να είναι ασφαλές. 1. Από τα πιο διαδεδομένα κλουβιά μεταφοράς είναι το παρακάτω.

Σε αυτό το κλουβί το άνοιγμα πραγματοποιείται με τα πλαστικά κουμπώματα τα οποία περιστρέφουμε σε ανοικτη και κλειστή θέση καθιστώντας έτσι το κλουβί όχι τόσο ασφαλές γιατί υπάρχει η πιθανότητα κατά λάθος να ανοίξει το κούμπωμα και να βγεί έξω η γατούλα μας. 2. Το υφασμάτινο τσαντάκι μεταφοράς

Ελαφρύ και ευκολο στη μεταφορα αλλά μονο για πολύ ήρεμες γάτες, αφού μια νευρική και αγχώδης γατούλα θα καταφέρει να ανοίξει ή να σκίσει το φερμουάρ .. 3. Το πλαστικό κλουβί με αυτόματο άνοιγμα

Αν και φαίνεται ασφαλές, το πορτάκι στηρίζεται σε πλαστικά βιδωτά κουμπώματα τα οποία μπορούν να βγουν και να ανοίξει η πόρτα.. 4. Το ασφαλές κλουβί μεταφοράς. Για κάθε γάτα ακόμα και την πιο άγρια..

Αν και φαινεται ίδιο με το προηγούμενο, υπάρχει μια τεράστια και σημαντική διαφορά! Οι υποδοχές που μπαίνουν τα σίδερα της πόρτας (στις 4 πλευρές) είναι από το ίδιο το πλαστικό με το οποίο έχει κατασκευαστεί το κλουβί, δεν είναι βίδες να ξεβιδώνουν πράγμα που σημαίνει πως η πόρτα δεν μπορεί να ανοίξει κατά λάθος παρά μόνο αν την ανοίξουμε εμείς πιέζοντας ταυτόχρονα τα δύο έμβολα για να απασφαλίσει, πράγμα που είναι αδύνατο να το κάνει η γάτα μας. Ενδεικτικά παραθέτω ένα σαιτ από pet shop για να δείτε το είδος του κλουβιού πιο καθαρά... https://www.gatoskilo.gr/kloybia-skyloy/14741-pet-interest-%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%AF-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%82-iata-ulysses-1.html

Άτη, Ύβρις, Νέμεσις, Τίσις : η απονομή της δικαιοσύνης στην Αρχαία Ελληνική Γραμματεία

Άτη είναι η τύφλωση του νου που έχει σαν επακόλουθο το παρακάτω σχήμα : Ύβρη –Νέμεση – Τίσις : Η Άτη οδηγεί στην ύβρη, δηλαδή στην αλαζονική και ασεβή συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στους θεούς, στο ξεπέρασμα του ανθρώπινου μέτρου, που οδηγεί στην ανυπακοή προς τις εντολές των θεών. Η ύβρη φέρνει τη νέμεση, δηλαδή την οργή του θεού. Τέλος, τίσις είναι η εκδίκηση του θείου με τη συμφορά που στέλνει στον άνθρωπο ως τιμωρία για την υβριστική συμπεριφορά του. Γενικά, σύμφωνα με το σχήμα άτη ύβρις νέμεσις τίσις οι θεοί τυφλώνουν τον άνθρωπο με αποτέλεσμα να διαπράξει ύβρη, δηλαδή υπέρβαση των ορίων η οποία θα προκαλέσει την οργή των θεών και την τιμωρία τους. Ο άνθρωπος οφείλει να μη παρασυρθεί από τους θεούς ή από τα πάθη του και τον εγωισμό του, αλλά να επικρατήσει η λογική. Φέρει, δηλαδή και ο ίδιος την ευθύνη για τις πράξεις του. Μυθολογικά – ετυμολογικά στοιχεία Η Άτη ήταν θεότητα της ελληνικής μυθολογίας, ενσάρκωση της βλάβης. Στα αρχαία ελληνικά η λέξη ἀτη σήμαινε τη «σύγχυσιν φρενών», την απερισκεψία που οφειλόταν σε πλάνη που απέστελναν οι θεοί. Η Άτη ήταν η προσωποποίηση της βλάβης του μυαλού και των απερίσκεπτων πράξεων, καθώς και των αποτελεσμάτων αυτών των πράξεων. Οδηγούσε τόσο τους ανθρώπους, όσο και τους θεούς, στην παρεκτροπή και σε ανεύθυνες πράξεις. Η Άτη ήταν συμφορά που χτυπούσε κατακέφαλα, τυφλώνοντας το νου και επιφέροντας την καταστροφή. Μετά από ό,τι κακό και δυστύχημα είχε αποστείλει η Άτη, προσέρχονταν οι Λιταί για να τα θεραπεύσουν. Η ύβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική, αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική), συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο -που επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση-, θεωρούνταν ότι διέπραττε «ὓβριν», δηλ. παρουσίαζε συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους. Η βίαια, αυθάδης και αλαζονική αυτή στάση/συμπεριφορά, που αποτελούσε για τον αρχαίο ελληνικό κόσμο παραβίαση της ηθικής τάξης και απόπειρα ανατροπής της κοινωνικής ισορροπίας και γενικότερα της τάξης του κόσμου, πιστευόταν ότι (επαναλαμβανόμενη, και μάλιστα μετά από προειδοποιήσεις των ίδιων των θεών) οδηγούσε τελικά στην πτώση και καταστροφή του «ὑβριστοῦ» (ὓβρις > ὑβρίζω > ὑβριστής). Νέμεσις Ελάχιστα γνωρίζουμε για τη Νέμεσι, αυτή την αρχαιότατη θεότητα, που προσδιορίζεται άλλοτε ως Ιχναίη, άλλοτε ως Αδράστεια ή Ραμνουσία. Η ετυμολογία, η ρίζα του ονόματος «νέμω», δήλωνε αρχικά τη δίκαιη διανομή, τη μοιρασιά που γίνεται βάσει νόμιμης εξουσίας. Με τον καιρό απέκτησε τη σημασία της ανάληψης δικαστικής δράσης εκ μέρους της εξουσίας, ώστε να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Ως λέξη η «Νέμεσις» έχει αντικειμενική αξία και όχι υποκειμενική. Αναφέρεται στο φορέα της εξουσίας που την ασκεί. Μεταφορικά λέγοντας «Νέμεσι» εννοούμε τη θεία δίκη. Ήταν η Νύχτα σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου και τον Παυσανία, που δίχως σύντροφο αρσενικό γέννησε την Νέμεσι, για να κρατά σε ισορροπία τις ανθρώπινες υποθέσεις. Στα Διονυσιακά του Νόννου έχουμε μια διαφορετική άποψη, που θέλει την Νέμεσι κόρη του Ωκεανού, ενώ ο Υγίνος την περιγράφει ως δημιούργημα του Ερέβους και της Νύχτας. Ονομαζόταν, επίσης, Ραμνουσία, εξαιτίας ενός αγάλματος και ενός ναού της στον Ραμνούντα, χωριό της βόρειας Αττικής. Το επίθετο Αδράστεια που της αποδόθηκε, «εκείνη από την οποία κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει», ανήκε μάλλον αρχικά στη φρυγική θεότητα Κυβέλη και της αποδόθηκε μεταγενέστερα. Η Νέμεσις ως θεότητα προσωποποιούσε μαζί με άλλες (Θέμιδα, Ειμαρμένη κ.ο.κ.) την έννοια της δικαιοσύνης και αποκαθιστούσε την τάξη (της φύσης, της ανθρώπινης κοινωνίας, του κόσμου), όταν αυτή διασαλευόταν. Τότε τιμωρούσε την υπεροψία και την αλαζονεία των ανθρώπων (την ύβριν). Αν κάποιος αδικεί τους άλλους συνεχώς, και κάποια στιγμή η ίδια η ζωή του θέσει οδυνηρό φρένο στη στρεβλή πορεία του, τότε μιλάμε για «θεία δίκη».

arkas... αξεπεραστος

για όσους ακόμα ονειρεύονται...

".....Ποιός είναι ο δυνατός; Ρώτησε ξαφνικά το δέντρο.– Αυτός που περπατά μέσα στη νύχτα μόνος του. Κι όμως, φοβάται τόσο το σκοτάδι. Αυτός που περιμένει στην πλαγιά τους λύκους. Κι ας τρέμει σαν το λαγό ακούγοντας τα ουρλιαχτά τους. Αυτός που γλιστράει, που γονατίζει, που γεμίζει λάσπες. Που χώνεται στο θολό ποτάμι ως το λαιμό. Και μια στιγμή, μέσα στο χαλασμό, απλώνει τα παγωμένα χέρια του, κόβει κίτρινες μαργαρίτες και στολίζει τα μαλλιά του. Αυτός είναι ο δυνατός. Ένα κουκούλι έπεσε κείνη την ώρα στο χώμα κι έσπασε. Μια πολύχρωμη πεταλούδα πήδηξε από μέσα. Ξεδίπλωσε τα φτερά της και πέταξε γύρω από τις μυρτιές. Ύστερα κοντοστάθηκε, κοίταξε μια στιγμή στα μάτια το Θεό, και ψιθύρισε: Γειά σου! Τι όμορφος που είναι ο κόσμος σου! «Πρόσεξε μην ξεχάσεις ποτέ πως η ζωή αγαπά αυτούς που την περιμένουν στη γωνία του δρόμου μ' ένα λουλούδι στο χέρι. Μπορεί να γονατίζεις, να σέρνεσαι, να ματώνεις. Ωραία! Δε χάλασε ο κόσμος. Έτσι συμβαίνει με τους ανθρώπους. Έχεις πάντα το καιρό να σηκωθείς. Τ' αγάλματα μόνο δε λυγάνε».– Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για την ζωή, είπε το δέντρο στ' αστέρι του.– Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα, όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς.– Δείξε μου ένα ακριβό στολίδι.– Τα καράβια και τους Ινδιάνους με τα βέλη και τα πολύχρωμα φτερά, που είναι ζωγραφισμένα στους άσπρους τοίχους μιας καμαρούλας.– Όμορφη βραδιά απόψε. Aκου, πως τραγουδάει το τριζόνι! Σε λίγο θα βγει ο Αυγερινός. Σε λίγο θα ξημερώσει. Κοίτα που ξεχάστηκε μια ξελογιασμένη καρδερίνα. Και ξαγρυπνά. Κοιτάζει το φεγγάρι. Και ονειρεύεται…– Σε λίγο θα ξημερώσει… Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι. Και ξαγρυπνούν.Κοιτάζουν το φεγγάρι.Κι ονειρεύονται…Ονειρεύονται και ελπίζουν… "Από το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη

Ευρώπη και ΤΠΕ...

Απολαύστε το βιντεάκι κι αναρωτηθείτε... ποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα σας θυμίζει;... http://tcc.itc.it/people/rocchi/fun/europe.html